„A ku-ku ,to ja sztuka”
Definicja animacji jest dzisiaj bardzo szeroka. Obejmuje zarówno proces tworzenia jak i jego efekt. Odnosi się do filmu, przedstawień teatralnych, gier komputerowych i reklam. Animator do zrobienia każdej klatki przekształca nieznacznie obiekty – zmienia położenie pod względem nieruchomego tła lub innych animowanych obiektów. Po połączeniu klatek w programie montażowym animowane obiekty wyświetlane w formie filmu sprawiają wrażenie ruchu. Jednym z prekursorów animacji, który przyczynił się do rozwoju techniki poklatkowej był Leon Gaumont (1864- 1946), który w roku 1900 uzyskał francuski patent na animację poklatkową . Współczesna definicja animacji obejmuje także szereg różnych operacji wykonywanych na obrazach cyfrowych. Wyróżnia się dwa rodzaje animacji: klasyczną (tradycyjną) polegającą na ręcznym wytworzeniu wszystkich elementów niezbędnych do powstania kolejnych klatek filmu, a następnie sfotografowaniu ich. Animację komputerową, wykonaną w całości lub częściowo technikami komputerowymi. Warto zwrócić uwagę na fakt, że w animacji klasycznej każda klatka jest niezależnie realizowana, a każda scena filmu musi być konsekwentnie zbudowana klatka po klatce. Podczas warsztatów poznaliśmy oba rodzaje animacji: klasyczną i komputerową. Stworzyliśmy film „A ku-ku, to ja sztuka”. Wykorzystaliśmy do improwizacji sztuki współczesnej blat led, kolorową sól, elementy transparentne. W naszych działaniach skupiliśmy się na sztuce: street – art (poznaliśmy i wykorzystaliśmy w animacji dzieła Bunksy), pop- art (dzieła Andy Warhola), malarstwo abstrakcyjne (dzieło Alexandra Caldera).
Zabawa kolorową solą na blacie świetlnym pozwoliła nam stworzyć techniką animacji poklatkowej ciekawą improwizację. Spróbowaliśmy również swoich sił w tworzeniu animacji komputerowej. Efekty naszej pracy po zmontowaniu filmu pokażemy w czerwcu na „Międzydzielnicowym Przeglądzie Filmów Animacji Poklatkowej” w kategorii twórczości przedszkolaków.
